..عشقم سکوت..

صفر رابستند تا ما به بیرون زنگ نزنیم.از شما چه پنهان از درون زنگ زدیم (حسین پناهی)

..عشقم سکوت..

صفر رابستند تا ما به بیرون زنگ نزنیم.از شما چه پنهان از درون زنگ زدیم (حسین پناهی)

 

 

 

 

 [عکس: aed2d9eda3c915a73b3067184aaf56e4-425]

 

نظرات 2 + ارسال نظر
هانی مولوی 1392,05,30 ساعت 11:04 ب.ظ

سلام
پست های واقعا جالبی تو وبلاگ قرار میدیدخیلی خیلی خوشم اومد من زیاد اهل نظر گذاشتن نیستم ولی از این پستتون خیلی خوشم اومد مخصوصا عکس اول ولی حیف که وبلاگتون دیر بروز میشه به نظر شما این طور نیست اقا محمود؟؟؟

سید آرش حسینی 1392,10,10 ساعت 07:32 ب.ظ

این آقای راسل بد نگفته امّا حرفش نقص داره.

چون افراد فقط دو دسته نیستند: 1- کسانی که ،(می‌خواهند به باور‌هایشان شک کنند) 2- کسانی‌که، (نمی‌خواهند به باور‌هایشان شک کنند.)

انسان‌ها را نمی‌توان به همین راحتی دسته بندی کرد.

گروهی هم هستند که اصلاً به چیزی باور ندارند که بخواهند به آن شک کنند. (آیا این بدتر نیست؟)
گروهی هم هستند که نه می‌خواهند و نه نمی‌خواهند؛ در واقع هیچ قصد و اراده‌ای نمی‌کنند، بله هرچه بشنوند و ببینند باور می‌کنند.

گروهی هستند که به بعضی از باورهای خود اطمینان دارند(که حتماً دلیلی دارند.) و به بعضی دیگر شک دارند.

گروهی هم خواهان تکثر آرا هستند و هر فکری را، هر نظری را، هر باوری را به عنوان یک حقیقت که برای خودش مورد اطمینان است، قبول دارند و از این بین برخی از آن‌ها را برای خود بر می‌گزینند.

و ...

ضمن اینکه اگر انسان همواره بخواهد به خود و باورهای خود شک کند، هرگز نمی‌تواند تصمیمی بگیرد. (یا حداقل تصمیم درستی بگیرد.) بلکه حرکت‌های بزرگ نیاز به باورها و اراده‌های مصمم و قوی دارند.

با تشکر از وبلاگ خوبتون.

والسلام

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد